Na 10 hele mooie dagen in San Rafael vertrok ik zaterdag naar El Bolson. 20 uur in de bus, waarvan de laatste uren prachtig waren. We reden door het meren district en door de Andes. Het klimaat en landschap zijn zo anders dan die van Mendoza. Ik kwam aan in het hippiedorp en toen ik uit de bus stapte vloog de jaren 60 muziek me om de oren. Overal zag ik groepjes backpackers en even leek ik me in een andere tijd te bevinden. Dreadlocks, gitaren en veel verliefde mensen.
Ik werd opgehaald door de eigenaar van het hostel waar ik verblijf, dit om een lugubere reden. De avond daarvoor was er een taxi-chauffeur vermoord en dus waren al zijn collega's in staking.

La Casona de Odile, het hostel waar ik verblijf, is een oase van rust. Een grote groene tuin met hangmatten en het rustgevende geluid van een riviertje. Ik heb hier veel Europese reizigers ontmoet, en elke avond is er live muziek in de bar. Ook kan je elke ochtend een yoga les volgen. Mijn eerste ervaring hiermee was best lachwekkend, bevond me vaak ietwat in de knoop. Verder was het heel rustgevend...
Vandaag kwam de eigenaar naar me toe of ik misschien vanaf morgen het ontbijt wil verzorgen in ruil voor een gratis bed. En omdat ik opzoek was naar een nieuwe werkplek voor de komende tijd, heb ik natuurlijk meteen ja gezegd. Van gast naar werknemer.
Vandaag heb ik dus nog een dagje vrij, ik ga zo een tocht te paard doen in de bergen. 4 uur gaat de rit duren, ben erg benieuwd.